logo pkn

PROTESTANTSE GEMEENTE GROLLOO/SCHOONLOO


Zondag Anders Grolloo

Preek van de leek.

Eric van Oosterhout
26 juni 2016 NH Kerk Grolloo

Bron Wikipedia

Eric van OosterhoutLogo Aa en HunzeEric van Oosterhout werd geboren in Breda, maar groeide op in de wijk Moerwijk van Den Haag en vanaf zijn veertiende jaar in Zwolle. Na zijn middelbare schoolopleiding studeerde hij Nederlands aan de Rijksuniversiteit Groningen. Als dienstweigeraar werd hij te werk gesteld bij de Schooladvies en -begeleidingsdienst Oost-Groningen, het instituut waarvan hij in latere jaren adjunct-directeur zou worden. Hij was achtereenvolgens werkzaam bij de gemeente Veendam (afdeling onderwijs), het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen en de al eerder genoemde Schooladvies en -begeleidingsdienst. Daarna keerde hij terug bij de gemeente Veendam als hoofd van de afdeling welzijn en onderwijs. Per 1 januari 2005 werd hij benoemd als gemeentesecretaris van Veendam.

Van Oosterhout is korte tijd gemeenteraadslid voor de PvdA in Veendam geweest, een functie die hij moest neerleggen toen hij in dienst trad van deze gemeente. Op 18 september 2007 werd Van Oosterhout geïnstalleerd als burgemeester van de gemeente Aa en Hunze. Hij volgde in deze functie Rein Munniksma op, die gedeputeerde van de provincie Drenthe was geworden.


 

Zondagmorgen Anders Grolloo

De preek van de leek

Zondag 26 juni 2016

Burgemeester Eric van Oosterhout

Gelukszoeker

Natuurlijk vond ik het desgevraagd een eer om de “Preek van de Leek” te mogen verzorgen in de fraaie kerk van Grolloo. Maar het schepte ook wel verplichtingen; een ‘preek’ , ook al is het van een ‘leek’, is een serieuze zaak.

Ik zei ongeveer het volgende:
“Mijn ouders gaven mij een katholieke opvoeding. Hoewel mijn moeder van huis uit Luthers was, betekende de keus voor een katholieke man ook een bekering tot een andere kerk. Ik groeide op in een sterk verzuild Den Haag, zodat ik niet alleen op school, maar ook op de voetbalclub en het Jongenskoor enkel katholieke vriendjes kende. De lichtheid van het Roomse leven beviel mij eerst best. Maar dat werd anders toen ik op keuzes tussen ‘leven en dood’ kwam; in mijn worsteling om dienstweigeraar te worden had ik weinig tot niets aan deze kerk. Daarbij bevond ik mij niet alleen: in mijn jeugd sloeg de ontkerkelijking hard toe. Daar kwam weinig voor in de plaats, hoogstens maatschappelijke onverschilligheid. Ook ik besloot mijn geluk op eigen kracht te vinden. Zo werd ik een echte ‘gelukszoeker’.


In deze tijd lijkt die term gereserveerd te zijn voor de vluchtelingen. In dat opzicht is het geen compliment; sommigen menen dat ‘gelukszoekers’ uit den vreemde hier niet thuis horen.
Daarbij passen minimaal twee kanttekeningen. Het aantal ‘gelukszoekers van overver’ is veel kleiner dan vaak wordt beweerd. Zo zijn er op elke 1000 Europeanen slechts twee vluchtelingen. Het grootste deel van alle vluchtelingen blijft in ‘de regio’. En alleen al in Nederland komen er elk jaar door verhuizingen 200.000 woningen vrij, waarvan slechts 6% procent wordt opgevuld door vluchtelingen die hier mogen blijven. Bij het leed dat veel van hen hebben meegemaakt, past een barmhartige houding. Barmhartigheid is meer dan medelijden, het is compassie die zich uit in daden.
Bovendien is het niet terecht om alleen de vluchteling te bestempelen als ‘gelukszoeker”. Eigenlijk zijn wij allemaal in zekere zin op zoek naar ‘geluk’. Sterker: een barmhartige houding jegens anderen leidt tot meer eigen levensgeluk. Het blijkt uit allerlei soorten onderzoek. Anderen helpen en gelukkiger maken is het recept voor meer persoonlijk geluk. Materiële zaken leiden wel even tot geluk, maar dat is altijd beperkt. Koop ervaringen in plaats van spullen.

Je wordt gelukkig van: samen mooie dingen beleven (“Blues in Grolloo’) , haalbare doelen stellen en elke avond terug blikken op de dingen die die dag goed zijn gegaan.
In Aa en Hunze is het geluksgevoel heel hoog, merk ik elke dag. Het is er veilig, de natuur is gelukzalig, en de mensen hebben oog voor elkaar. Daarom is de opvang van vluchtelingen in onze gemeente ook nooit echt een discussie geweest. Dit soort barmhartigheid maakt ons alleen maar gelukkiger”.

Tijdens de dienst werd er ook een collecte gehouden. Ik mag zelf de bestemming bepalen. Na afloop van de dienst krijg ik een mooi bedrag, dat ik persoonlijk zal verdubbelen. Daar kan een vluchtelingengezin uit de gemeente een mooi weekje van op vakantie. Daar worden zij gelukkiger van, en ik ook.